Muhabbet başlar selamlaşılır biraz sohbet edilir. Hal hatır sorulur. Biraz muhabbet koyulaştırılır. Samimiyet ortama hakim olur. Vakitler vardır ve davamız varya O (o) konuşulmaya başlanır.
KOCA KOCA adamlar başlarlar şu cümlecikleri kurmaya:
- Gençlerden iş çıkmaz.
- Toplum çok kötü.
- Çocuklar laf dinlemiyor.
- Biz köşemize çekildik.
- Eğitimin ve eğitimcinin bir ağarlığı kalmadı.
- Artık büyüklere saygı kalmadı.
- Bu toplumdan adam olmaz.
– Ama birşeyler yapsak biraz çabalasak başarabiliriz! Mukabilinden sözler eder meclisten birileri.
- Yok yok bu toplumdan adam olmaz.
- Bak ben sana anlatayım eskiden … ama artık nerede.
- Ben şöyle şöyle denedim …
- Bize böyle yaparlardı … şimdi nerede.
- Biz böyle yapardık …
- Bu toplum sadece şundan anlar …
- Artık geçti …
- Ne yapsan olmaz artık …
KOCA KOCA adamlar bunu söyleyenler ama yürekler küçülmüş. Meta öyle gözleri bürümüş ki sadece zahire inanır olmuş. Görseki bu islam cihana hakim olmuş, diyecek: işte bu, biz yaparız…
İman, ama iman denilen şey zahire olunca sadece insafsızlık terimini kaldırır insanın vasfından. Yani gözle gördüğüne, elle tutuğuna, kulakla işittiğine inanmayanlar -onuda yalanlamaya çalışanlar- insafsız olarak nitelendirilmez mi ?
Peki iman bu mu ? İman, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in tanımı ile: Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe (öldükten sonra dirileceğine), kadere, hayrına ve şerrine inanmandır.
O zaman bir daha iman edelim bugün zahiren göremediğimiz şu ayetlere:
Yoksa siz, sizden öncekilerin başına gelenler, sizin de başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Peygamber ve onunla beraber mü’minler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” diyecek kadar darlığa ve zorluğa uğramışlar ve sarsılmışlardı. İyi bilin ki, Allah’ın yardımı pek yakındır. (Bakara suresi 214. ayet)
Allah’a ve Resûlüne itaat edin, birbirinize düşmeyin, sonra gevşersiniz ve gücünüz elden gider. Sabırlı olun. Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir. (Enfâl, 8/46.)
Ey iman edenler! Eğer siz Allah’ın dinine yardım ederseniz O da size yardım eder, ayaklarınızı kaydırmaz. (Muhammed, 47/7)
Ve bırakalım sızlanmayı koşalım o amelden o amele, için için yalvaralım zafere nefer olmak niyetiyle. Sızlanacaksakta olmaz demeyelim çalışalım sabredelim ve daraldıysak sadece “Allah’ın yardımı ne zaman?” diyelim. Sonra Rabbim celle celaluhudan (Allah’ın yardımı pek yakındır) tesellimizi alıp koşmaya devam edelim.
Zafer yakındır ve zafer islamındır. Sen iman et ve iman ettiğini ispat etmek için amel et.